Dołącz do nas

Felietony Kibice Stadion

[FELIETON] Wzruszyłem się

Avatar photo

Opublikowany

dnia

Naprawdę się wzruszyłem. Pojechałem dziś na uroczystość wbicia łopat pod budowę nowego stadionu bez żadnych większych oczekiwań, jedynie z zamiarem ustawienia kamery i zarejestrowania wypowiedzi trójki głównych uczestników tego wydarzenia. Na miejscu byłem dosyć wcześnie, dopiero rozstawiano scenę oraz nagłośnienie.

I wtedy dotarło do mnie, że to… naprawdę się dzieje. Naprawdę rozpoczyna się budowa nowego domu mojego, naszego ukochanego klubu. Tyle lat czekaliśmy, tyle lat walczyliśmy, chodziliśmy na spotkania, komisje, zbieraliśmy podpisy.

Wiecie, że od wielkiej, pamiętnej manifestacji na rynku minęło już prawie 15 lat? 15 LAT!

W tym czasie zdążyło urodzić się i dorosnąć kolejne pokolenie, które również marzy o nowym stadionie. I dziś jest ten dzień – BUDUJEMY!

To nic, że po tylu latach, to nic, że jako jedni z ostatnich w Polsce, to nic, że w innym miejscu niż Bukowa – BUDUJEMY! I to jest najważniejsze.

Jesteśmy kibicami, którzy wiele musieli znosić i się wycierpieć. Wiele ważnych przegranych spotkań, degradacja, spadki, problemy ze stadionem, problemy z właścicielami, „pechowi” piłkarze zawalający nam końcówki sezonów. Z zazdrością patrzymy na wyłaniające się z ziemi trybuny w Płocku, Sosnowcu czy Szczecinie, na dziesiątki już wybudowanych w Polsce stadionów. Jednak dziś jest nasz dzień. Mam nadzieję, że zaczyna się piękna, trzyletnia droga, na której końcu dotrzemy pokiereszowani latami trudnych doświadczeń do nowego, wspaniałego domu. Już tylko parę kroków…

Oczywiście, mam świadomość, że to jeszcze nic pewnego, boję się, że pokopalniany teren może okazać się nieprzewidywalny, że mogą być zawirowania na rynkach finansowych czy rynku materiałów budowlanych, że coś się może jeszcze w trakcie po ludzku „wykrzaczyć”. Podczas budowy Stadionu Śląskiego też nikt nie przypuszczał, że pewnego dnia pękną „krokodyle” i awarii ulegnie konstrukcja zadaszenia tego obiektu, a przerwa wymuszona tym zdarzeniem potrwa kilka lat. Jednak dziś w końcu uwierzyłem, po wielu latach wzruszania ramionami na kolejne przesuwanie konsultacji, projektów, terminów.

Dziś nasi przeciwnicy mają do przełknięcia gorzką pigułkę. I chociaż została ich garstka, to wciąż nie potrafię zrozumieć, jak można mieć tak zamknięte myślenie. Czytam wpisy o „drugoligowym klubie” czy „marnej frekwencji” osób, które równocześnie odrzucają głosy o latach zaniedbań, porażek, problemów infrastrukturalnych, uciekającej konkurencji, braku Ekstraklasy itd.

Musimy patrzeć do przodu, dlatego cieszy mnie, że tak właśnie widzi to miasto Katowice. Klub musi się odrodzić na nowo, ściągnąć na trybuny tych wszystkich, którym zbrzydły porażki, którzy chcieliby chodzić na równie piękne stadiony co w Tychach, Zabrzu, Krakowie, Łodzi, czy wielu innych miastach. Nawet jeśli ktoś nie lubi GieKSy, to nie da się nie zauważyć, że to po prostu dobra i potrzebna w tym rejonie miasta inwestycja. Tak samo jak chlubą miasta są tereny przy Spodku z NOSPR-em na czele, tak samo piękną wizytówką Katowic będzie widoczny z autostrady A4 stadion.

Mam wrażenie, że dzisiaj podano nam tlen, dzięki któremu możemy wyjrzeć przez okno i krzyknąć: jesteśmy GKS KATOWICE, żyjemy! Zaczynamy Was gonić, chcemy z Wami zagrać, z najlepszymi, w Ekstraklasie, bójcie się!

Wierzę w to, że z „Nowej Bukowej” będziemy dumni, że to będzie obiekt, na jaki czekaliśmy. Jednak do tego czasu, cieszmy się z każdego spotkania, które rozgrywamy na Dębie. W sobotę gramy ze Skrą o 20:30 – kupujcie bilety, ściągajcie kolegów, przychodźcie! Widzimy się na Bukowej. Licznik zaczął bić, na Blaszoku spotkamy się już pewnie mniej niż 80 razy. Wydaje się dużo, ale boję się, że zleci szybko…

Dziś się wzruszyłem, ale tak jak powiedział Piotrek podczas swojego przemówienia – dziś się cieszymy, a za trzy lata będziemy szczęśliwi. Tego wszystkim kibicom GieKSy życzę. 

Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:

a/ przelew na konto bankowe:

SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533

b/ wpłatę na PayPal:

E-mail: [email protected]

c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.

Dziękujemy!

1 Komentarz
Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy, jednakże zastrzega sobie prawo do ich cenzurowania lub usuwania.

1 Komentarz

  1. Avatar photo

    Arkadiusz

    15 października 2021 at 20:41

    A co będzie z ,, Blaszokiem”, kiedy wybudują nowy stadion? Ciekawe czy będzie lepszy i czy będzie ,,klimat” z Bukowej?

Odpowiedz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Piłka nożna

Nie schodźcie z obranej drogi

Avatar photo

Opublikowany

dnia

Przez

Co GKS Katowice wraca na swój stadion po nieudanym wyjeździe to wygrywa. Podobnie było tym razem. Po wysokiej porażce w Szczecinie (choć zbyt wysokiej patrząc na samą grę), katowiczanie mieli zmierzyć się z walczącą o życie Puszczą Niepołomice.

W końcówce sezonu takie mecze zawsze są trudniejsze niż – po pierwsze wcześniej, a po drugie – niż wskazywałaby na to tabela. Zazwyczaj drużyny z dołu się po prostu budzą – wcześniej czy później. Nie zawsze i nie wszystkie – te które pobudki nie zrobią lub nie zrobią jej odpowiednio wcześnie – spadają z ligi. Mamy w tym sezonie aż nadto przykładów. Obudziła się Korona – na samym początku rundy wiosennej – i dziś jest praktycznie pewna utrzymania. Niedawno na wysokie obroty wskoczył Radomiak – i choć przegrał ostatnio dwa mecze – również ma niezłą pozycję w tabeli, a przecież startowali od 0:5 do przerwy w Białymstoku. Skazywane na pożarcie Zagłębie Lubin wygrało dwa mecze i znacząco poprawiło swoją sytuację. A Śląsk Wrocław? Ci to dopiero zaczęli grać. Zagrzebani na ostatnim miejscu, pod wodzą Alana Simundzy zaczęli punktować aż miło i po wielu, wielu kolejkach w końcu osiemnaste miejsce opuścili i są na styku jeśli chodzi o bezpieczną strefę!

Zamieszana w walkę o utrzymanie Puszcza również czeka na to przebudzenie. Był jeden moment, w którym wydawało się, że podopieczni Tomasza Tułacza wskoczyli na właściwe tory. Mowa o wygranej w Gdańsku 2:0. Ta wygrana z zespołem z dołu tabeli, ale też dobrze wówczas grającą Lechią, była pewna i wydawało się, że Puszcza może stać się takim Radomiakiem czy Koroną. Nic z tych rzeczy. Co prawda potem zdarzyło się jeszcze zwycięstwo z Piastem, ale poza tym było słabiutko. Sytuację mógł też trochę uratować Puchar Polski, gdzie niepołomiczanie wygrali na Konwiktorskiej, ale potem Pogoń zmiotła ich w półfinale. Tym motywacyjnym drygiem mógł być też uratowany w doliczonym czasie gry z Rakowem remis. Nie wyszło. Puszcza przegrała w Katowicach i choć jest minimalnie nad kreską, czeka ich niebywała i ciężka batalia o pozostanie w lidze. Za tydzień grają z niezłym Radomiakiem, potem mają Pogoń i Lecha, będą też bezpośrednie potyczki ze Stalą i Śląskiem. Oj, nie będzie u Żubrów nudno.

To jednak problemy naszych ligowych rywali. GieKSa z tą walczącą o życie drużyną sobie poradziła i to przegrywając do przerwy. Nawet trener Tułacz – zasadniczo nieszczędzący swoim podopiecznym słów krytyki – dziwił się, że nie było aż takiej determinacji. Za to w Lidze Plus eksperci mówili, że z Puszczą narzucającą swój styl gry, przejąć tę rolę jest trudno – a GieKSie się to udało. Nie da się ukryć, katowiczanie zdominowali rywali i w tym kontekście był to jeden z najlepszych meczów w tym sezonie – no, powiedzmy druga połowa, bo do pierwszej można się przyczepić.

To był pierwszy mecz w obecnych rozgrywkach, w którym GieKSa przegrywała i przechyliła szalę zwycięstwa na swoją korzyść. W 28. kolejce. Dla porównania powiedzmy, że w ostatnich pięciu meczach poprzedniego sezonu, taka sytuacja miała miejsce… trzy razy (z Polonią, Tychami i Wisłą). Dlatego nawet jeśli taka sytuacja zdarza się raz na jakiś czas, to jednak tyle meczów bez odwrócenia ich losów to sporo. W drugą stronę mieliśmy to trzy razy – z Legią, Koroną i Motorem. A jedynymi drużynami, które pozostają bez przechylenia szali na swoją korzyść są Piast, Puszcza, Śląsk, Lechia.

Żeby dołożyć łyżeczkę dziegciu co do wczorajszego spotkania, to trzeba przyznać, że do pewnego momentu aspirowało ono do jednego z najbardziej frustrujących w tym sezonie. Mam tu na myśli taką niemoc, pewnego rodzaju bezsilność, która – wydawało się – może mieć miejsce. Bo jak przegrywaliśmy wysoko, to GieKSa była ewidentnie słabsza. Jak przegrywaliśmy mecze, których nie powinniśmy przegrać, bo graliśmy dobrze, była irytacja i złość. Ale wczoraj to było jeszcze coś innego. GieKSa niby atakowała, niby stwarzała sytuacje, ale ostatecznie wszystko szło w ręce Komara, ewentualnie było niecelne, tak jak strzał Dawida Drachala z początku meczu. Dodatkowo było widać dużą determinację i dynamikę. To nie był chodzony mecz. Z jednej strony można było myśleć, że taka gra daje szansę na pozytywny rezultat, z drugiej te wykończenia były dość mizerne. No i przede wszystkim Puszcza prowadziła po naszym dość dużym błędzie. Więc trzeba było zdobyć nie jedną, a dwie bramki. Niewiadomą było, jak się to wszystko potoczy.

Ta łyżka dziegciu się zdematerializowała, bo ostatecznie GKS w drugiej połowie grał podobnie jak w pierwszej, a dodatkowo wzmocnił ten sposób gry i w końcu zaczęło wychodzić. Czyli wchodzić. Trzy bramki zdobyte po przerwie mają swoją wymowę. Najpierw Alan Czerwiński dosłownie wypatrzył Sebastiana Bergiera, który po prostu nie mógł tego zmarnować. Potem swoje firmowe zagranie zaliczył Bartosz Nowak i Bergi a la „Franek – łowca bramek” (skoro jesteśmy już przy wiślackich porównaniach trenera) podcinką trafił do siatki. Mało się mówi o trzecim golu, a to co zrobił Marcin Wasielewski przecież było bardzo klasowe. Minął rywala delikatnym podbiciem piłki, a potem to podbicie powtórzył nad bramkarzem, wystawiając piłkę do pustej bramki. To było doprawdy doskonałe i jeśli mówimy o Tsubasie Dawida Drachala w jego kapitalnej akcji w pierwszej połowie, to nie można tego japońskiego bohatera kreskówek nie przyrównać do Wasyla, przy czym Wasyl zrobił to błyskawicznie, a nie jak Tsubasa biegł z piłką przez boisko przez pół odcinka okrążając niemal całą kulę ziemską 😉

Swój sposób gry – to było coś, co trener powtarzał w rundzie jesiennej. Można powiedzieć, że jesienią to wychodziło w bardziej spektakularny sposób, choć nadal musimy pamiętać, że dawało to mniej punktów niż obecnie. Ale pod względem wizualnym, spotkanie z Puszczą rzeczywiście pokazało bardzo dużą dominację nad rywalem.

GieKSa jest w środku tabeli dlatego, że… nie zawsze nam wychodzi. Bartosz Nowak ma potencjał na to, by dawać jeszcze więcej. I ostatecznie coś mu w tych meczach zawsze wyjdzie – jakieś idealne podanie i asysta – bo to po prostu bardzo jakościowy zawodnik. Ale tu może być jeszcze lepiej. Sebastian Bergier nastrzelał już trochę tych bramek, ale ich też może być jeszcze więcej. Coraz lepiej prezentuje się Dawid Drachal i jakby tylko udało się wyciągnąć go z Rakowa, byłoby doskonale, bo ten zawodnik to bardzo duży talent. Naprawdę w tej drużynie drzemie spory potencjał. Na ten moment jest bardzo dobrze. A może być jeszcze lepiej. Tylko prośba do trenera – nie schodźcie z obranej drogi. Wychodźcie z założenia, że rozwój jak najbardziej, ale lepsze czasem jest wrogiem dobrego. Można i trzeba ulepszać i poprawiać, ale nie na siłę. Naprawdę jest dobrze.

Osiągnęliśmy magiczną granicę 38 punktów. Można już mieć absolutnie spokojną głowę. GieKSa w przyszłym sezonie będzie grać w ekstraklasie i dalej sławić Katowice w ligowej piłce. Nie mogliśmy sobie wymarzyć na początku sezonu – a już zwłaszcza po pierwszej kolejce z Radomiakiem – w jakim miejscu będziemy na sześć kolejek przed końcem. Pięknie.

A Dawid Abramowicz, ani żaden inny Craciun czy Atanasov nie okazali się Kojiro 😉

Kontynuuj czytanie

Galeria Piłka nożna

Budujemy nową twierdzę

Avatar photo

Opublikowany

dnia

Przez

W dzisiejszym spotkaniu nasza drużyna pokonała 3:1 Puszczę Niepołomice. Zapraszamy na drugą galerię z tego meczu, którą przygotował dla Was Kazik.

Kontynuuj czytanie

Galeria Piłka nożna

Świąteczna wygrana

Avatar photo

Opublikowany

dnia

Przez

W wielkanocną sobotę GieKSa na wyjeździe pokonała Śląsk Wrocław 2:0. Zdjęcia zrobiła dla Was Madziara. 

Kontynuuj czytanie

Zobacz również

Made with by Cysiu & Stęga