Tym razem – po takiej końcówce – bardziej skupimy się na pozytywach meczu z Cracovią. Radość, którą dali nam piłkarze w końcówce była niezapomniana.

Plusy:
+ Walka do końca – GKS grał z przeciwnikiem lepszym piłkarsko, przegrywał, a gra z przodu w ogóle się nie układała. Nie przeszkodziło to w 89. minucie przeprowadzić najpiękniejszej akcji meczu i zdobyć bramki.

+ Euforia! – rzadko przeżywamy takie chwile przy Bukowej. To są momenty, które się pamięta, w których jesteśmy sercem cały czas, dla których nawet w klubowej beznadziei od wielu lat warto być kibicem GieKSy.

+ Skrzydłowi coś dali – Bartłomiej Chwalibogowski wszedł na boisko i nieco rozruszał drużynę, choć i do Marcina Pietronia nie można mieć większych zastrzeżeń, bo jako jeden z nielicznych próbował coś zrobić z przodu. W końcu gola strzelił Krzysztof Wołkowicz.

+ Neutralizacja Cracovii – co prawda goście nie kwapili się z atakiem, ale tym razem nasza defensywa spisywała się nieźle, głównie za sprawą – jak zwykle ostatnio – Adriana Napierały.

+ Kibice i oprawa – właśnie kilkanaście sekund przed strzeleniem gola kibice bardzo głośno krzyczeli „GKS, GKS!” – już za chwilę to wsparcie zostało wynagrodzone bramką!

Minusy:
– Nie istnieliśmy w ofensywie – GKS nie potrafił przeprowadzić składnej akcji, a celny strzał oddał dopiero w 89. minucie. Wyglądało to bardzo mizernie.

– Niefrasobliwość – głupie straty to już reguła, tym razem po nadmiernie szybkim wyprowadzanu piłki po prostu musiało dojść do niecelnego podania Kamila Cholerzyńskiego, a po tym padła bramka dla Cracovii.

– Gra bez napastnika – osamotniony Deniss Rakels był bardzo niewidoczny, to piłkarz, który musi mieć wsparcie kolegów, tym razem nie było o tym mowy.