Przedstawiamy podsumowanie weekendu w PLH, w której HC GKS Katowice rozegrał dwa pierwsze mecze. Autorem artykułu jest Tomek.
Jak wszyscy dobrze wiemy, w ubiegły weekend miało miejsce wydarzenie wręcz historyczne – powrót po siedmiu latach naszych hokeistów na ekstraklasowe tafle. Powrót na miejsce katowickiemu hokejowi należne. Kibice mieli prawo mieć obawy, jak ta inauguracja będzie wyglądać – mamy przecież najmłodszy zespół w lidze o średniej wieku 25 lat, a na dodatek przyszło nam się zmierzyć z aktualnym mistrzem polski – drużyną z Sanoka .To były atuty gości.
Naszymi, prócz niesamowitej ambicji i woli walki były z pewnością trybuny. Pełna hala w „satelicie” poniosła nasz zespół do tego stopnia, że ograliśmy głównego faworyta do tytułu. Regulaminowy czas gry zakończył się co prawda remisem, ale w serii rzutów karnych nasi nie dali już szans gościom. Można chyba zaryzykować stwierdzenie, że gdyby nie ogromna ilość kar jakie w tym meczu nałożył na nas sędzia – spokojnie dowieźlibyśmy dwubramkowe prowadzenie do końca. Na to nasi zawodnicy będą musieli szczególnie uważać. Hokej to męska gra, nasi stranieri o tym wiedzą, potrafią grać twardo, jednak możemy mieć kłopoty gdyż sędziowanie w Polsce już od dawna stoi na żenującym poziomie, a arbitrzy chyba mają odgórny nakaz zostawiania „jaj” w szatni. Właśnie kary i osłabienia nie pozwoliły nam meczu z Sanokiem wygrać, choć godny odnotowania jest gol Jarreda Browna, którego zdobyliśmy właśnie w osłabieniu.
Można powiedzieć, że rewanż na Sanoku nam się udał – to właśnie drużyna z miasta autobusów była ostatnią z jaką mierzyliśmy się w ekstralidze. Wtedy przegraliśmy w dogrywce – tym razem byliśmy lepsi w rzutach karnych. Trzeba jednak sprawiedliwie oddać ,że właśnie w dogrywce wyszło zmęczenie spowodowane ciągłą grą w osłabieniu i był to jedyny fragment meczu gdzie nasz team był słabszy. Uśmiechnęło się jednak szczęście, ale nie tylko. Mógł uśmiechnąć się również Zene Kalemba, który bronił z ogromnym spokojem, wyczuciem i dzięki niemu „dojechaliśmy” do karnych, w których szkoła zza oceanu pokazała jak się strzela w sytuacjach jeden na jeden.
Hala oszalała z radości. Ten mecz pokazał, że mamy ogromny potencjał nie tylko wśród zawodników, ale i wśród kibiców. Doping na najwyższym poziomie, który wręcz „niósł” naszych hokeistów to było coś, czego nie zapomni żaden uczestnik tego wspaniałego hokejowego święta. Warto w tym miejscu pochwalić również działaczy, którzy zadbali o to, by kibice mogli poczuć, że to ekstraklasa. Orkiestra, efektowne wejście zawodników, prezenty dla fanów, no i co najważniejsze świetnie przygotowany zespół. Żaden kibic wychodzący z hali nie narzekał i mamy nadzieje, że pojawi się na kolejnym meczu. Lepszej promocji katowickiego hokeja nie można było sobie wymarzyć.
Już dwa dni pózniej nasz zespół miał rozegrać pierwsze spotkanie wyjazdowe. Los chciał, że od razu trzeba było zacząć z „wysokiego C„ i udać się na derbowy pojedynek do Tychów. Mogliśmy mieć pewne obawy wszak odebrano naszym jeden z głównych atutów czyli katowickich kibiców, a i rywal zalicza się do tych z najwyższej półki. Jednak GieKSiarze pokazali, że nie ma się co martwić i nawet z głównym kandydatem do finałów mistrzostw gramy jak równy z równym. Bez zbytniego respektu, z ogromną wiarą w zwycięstwo nasi zawodnicy narobili „stracha” wszystkim w tyskim obozie, a także trzytysięcznej publiczności zgromadzonej na stadionie zimowym. Warto dodać tutaj ze tyscy kibice dalej nie wyleczyli się z kompleksu tej większej GieKSy, bo przez ogromną część meczu skupiali się na obrażaniu naszych i bluzgach na GieKSę. Cóż, oni śpiewają my… będziemy wygrywać. Sam mecz stał na bardzo dobrym poziomie. Hokej był szybki, bandy trzeszczały, a o zwycięstwie gospodarzy zadecydowały niuanse. Niech świadczy o tym fakt, że żadna z drużyn nie odskoczyła w tym meczu na więcej niż jeden gol. Najpierw dwa razy prowadzili tyszanie, nastepnie dwa razy katowiczanie no i w sumie takim remisem mógł ten mecz się skończyć – byłoby sprawiedliwiej. Jednak sport nigdy ze sprawiedliwością zbyt wiele wspólnego nie miał i te niuanse ,”małe rzeczy”- jak mówił nam trener Jacek Płachta zadecydowały. Wracamy jednak z podniesioną głową. Poprzeczkę zawiesiliśmy bardzo wysoko i naprawdę pokazujemy, że nikt nie będzie miał łatwo z GieKSą co oczywiście bardzo cieszy. Cieszyć może również postawa naszych obcokrajowców. Wielu z nas miało obawy czy aby ten kierunek na pewno jest słuszny, ale gra takiego choćby Jarreda Browna pokazuje, że było to świetne posunięcie. Nie zapominamy oczywiście o reszcie, bo każdy z nowych zawodników wnosi wiele do drużyny.
Podsumowując – pierwszy weekend w PLH bardzo udany, ale będzie jeszcze lepiej! Taką mamy nadzieję, a w sumie to jesteśmy wręcz pewni. Ta drużyna sprawi swoim kibicom jeszcze bardzo, bardzo wiele radości. Następna okazja już w piątek w Krakowie, a już w niedzielę wszystkich kibiców serdecznie zapraszamy do satelity na mecz z Zagłębiem. Bądzmy znowu wszyscy razem i tak jak ostatnio zróbmy ten niesamowity „młyn” i pomóżmy naszym zawodnikom osiągnąć dobry wynik. Pamietajcie w niedziele wszyscy znów będziemy jedną wielką GieKSiarską rodziną! A i nie zapomnijmy o Martinie Vozniku, który przyjedzie do nas wraz z Zagłębiem, a zachował się wobec nas delikatnie mówiąc – nie w porządku.
DO ZOBACZENIA W SATELICIE!
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
13.04.2023 Katowice
GKS Katowice – Odra Opole 1:3 (0:1)
Bramki: Jaroszek (55) – Piroch (26), Continella (74), Sarmiento (76)
GKS Katowice: Kudła – Wasielewski, Jaroszek, Jędrych, Repka, Rogala– Błąd (86. Ćwielong), Kozubal, Shibata (77. Mak), Marzec (86. Pietrzyk) – Bergier
Odra Opole: Haluch – Szrek, Piroch, Spychała, Kamiński M. – Kamiński W. (59. Continella), Niziołek, Galan, Antczak (78. Surzyn), Hebel (59. Sarmiento) – Czapliński
Żółte kartki: Marzec, Kozubal, Mak – W. Kamiński, Antczak, Continella, Czapliński
Sędzia: Piotr Urban (Warszawa)
Widzów: 5467
|
|
Kolejne spotkanie GieKSa rozgrywała przy Bukowej, tym razem w Katowicach zjawiła się Odra Opole. Mecz przy akompaniamencie głośnego dopingu rozpoczął się o godzinie 15:00.
Rafa Górak musiał dokonać dwóch zmian w swojej żelaznej wiosennej jedenastce. Kontuzjowanego Komora zastąpił Jaroszek, natomiast za pauzującego Kuuska pojawił się Shibata, który rozpoczął mecz na pozycji 6, a Repka został przesunięty na stopera. Mecz od pierwszych minut nie porywał, w jednej z pierwszych akcji ucierpiał zawodnik Odry, który dłuższą chwilę był opatrywany na murawie. Co ważne każde wyjście z piłką z własnej połowy bardzo mocno ożywiało trybuny, które wierzyły, że są w stanie wpłynąć na zespół głośnym dopingiem. Pierwszy groźny strzał oddali Trójkolorowi, po rzucie rożnym głową strzelił Repka, ale prosto w bramkarza, który pewnie złapał piłkę. Arbiter po chwili użył gwizdka i wskazał na przewinienie zawodnika gospodarzy. Było to pierwsze ostrzeżenie dla Halucha. W kolejnej akcji ponownie uderzył Repka zza pola karnego, ale nad bramką. W 18. minucie groźną stratę zanotował ten sam zawodnik na lewej stronie. Po szybkiej kontrze opolanie oddali strzał, ale piłka powędrowała daleko od bramki Kudły. W 26. minucie Odra przerwała passę 12 bramek z rzędu katowiczan. Po wrzuceniu piłkę w polu karnym i zamieszaniu najbardziej zorientowany był Piroch, który wpakował piłkę w okienko bramki. GieKSa dalej starał się grać swoje. W 33. minucie ładną dla oka kombinacyjną akcję na strzał zamienił Bergier, jednak ponownie w tym spotkaniu zabrakło precyzji. Odra miała w dalszej fazie dwa groźne strzały – z jednym Kudła spokojnie sobie poradził, ale drugi wypluł przed siebie, jednak naprawił błąd, wyjmując piłkę spod nóg nabiegającego rywala. W doliczonym czasie świetną akcję na lewej stronie rozegrali katowiczanie, ale ostatecznie podanie Rogali na niecelny strzał zamienił Błąd, a był już blisko bramki rywala.
Drugą połowę rozpoczęli ci sami zawodnicy z obu stron, trenerzy spokojnie podeszli w przerwie do korygowania swojego planu na to spotkanie. Po rzucie rożnym groźnie uderzył z ostrego kąta Repka, ale piłka nieznacznie minęła przeciwny słupek bramki. GieKSa starała się atakować, ale korzystając z prowadzenia regularnie i dość często kradli czas goście, leżąc na murawie po starciach. W 52. minucie Wasielewski doszedł do piłki na prawej stronie i dośrodkował spod końcowej linii, piłka przelobowała bramkarza, ale nie wpadła do siatki mimo dobrej rotacji. W 56. minucie po ogromnym zamieszaniu w polu karnym tym razem GieKSa zdobyła bramkę, piłka wręcz spadła pod nogi Jaroszka, a ten wpakował piłkę do siatki. Odra w drugiej połowie raczej nie zatrudniała Kudły, to katowiczanie mieli częściej piłkę pod nogą i raz po raz próbowali sforsować dobrze dysponowaną w tym dniu obronę gości. W 74. minucie po odbiorze na własnej połowie Kozubalowi piłki w dość agresywny sposób Odra wyprowadziła ten jeden atak w drugiej połowie, który doskonałym, technicznym strzałem zza pola karnego zamienił na bramkę Continella. Dwie minuty później po zagraniu na wolne pole sytuację sam na sam z ostrego kąta wykorzystał Sarmiento. Kudła popełnił błąd, był bardzo niezdecydowany przy wyjściu do piłki. Na Bukowej zapadła konsternacja po tych dwóch szybkich, mocnych ciosach. W 83. minucie Błąd, chcąc uspokoić grę, zagrał do Kudły tak, że piłka po koźle przelobowała naszego bramkarza, ale szczęśliwie nie leciała w światło bramki. Zamieszanie we własnym polu karnym w 88. minucie cudem wybronili gospodarze, których każda minuta oddalała od odrobienia dwubramkowej straty. Do końca doliczonego czasu gry żaden z zespołów nie stworzył okazji. Świetna seria GieKSy dobiegła końca.
13.04.2023, Katowice
GKS Katowice – Odra Opole 1:3 (0:1)
Bramki: Jaroszek (56) – Piroch (26), Continella (74), Sarmiento (76).
GKS Katowice: Kudła – Wasielewski, Jaroszek, Jędrych, Repka, Rogala – Błąd (87. Ćwielong), Kozubal, Shibata (77. Mak), Marzec (87. Pietrzyk) – Bergier.
Odra Opole: Haluch – Szrek, Piroch, Spychała, Kamiński M. – Kamiński W. (59. Continella), Niziołek, Galan, Antczak (78. Surzyn), Hebel (59. Sarmiento) – Czapliński.
Żółte kartki: Marzec, Kozubal, Mak – W. Kamiński, Antczak, Continella, Czapliński.
Sędzia: Piotr Urban (Warszawa).
Widzów: 5467.
Ostatnie spotkanie finałowe nie zawiodło nikogo. Obie drużyny prezentowały dojrzały hokej, o czym świadczy fakt, że w regulaminowym czasie gry nie obejrzeliśmy bramek i o tym, która drużyna została Mistrzem Polski, rozstrzygnęła dogrywka. W niej złotego gola zdobył Kaleinikovas zapewniając Re-Plast Unii Oświęcim tytuł Mistrza Polski w hokeju na lodzie.
Świadome wagi spotkania obie drużyny od początku starały się narzucić przeciwnikowi swój styl gry, jednak dobrze w obu ekipach spisywały się formacje defensywne. W 5. minucie Kaleinikovas i Dziubiński sprawdzili dyspozycję Murraya. W odpowiedzi Kovalchuk, który rozgrywał bardzo dobre zawody, dograł do Hitosato, lecz uderzenie Japończyka obronił Lundin. Z upływem czasu częściej przy krążku utrzymywali się katowiczanie, a oświęcimianie próbowali wyprowadzać szybkie kontry. Mimo prób Maciasia, Iisakki, Pasiuta po stronie GieKSy oraz Heikkinena, Ackereda, Denyskina i Dyukova po stronie Re-Plast Unii Oświęcim bramek w pierwszej tercji nie obejrzeliśmy. Natomiast równo z syreną za grę wysokim kijem do boksu kar został odesłany Marklund.
Drugą tercję rozpoczęliśmy od gry w osłabieniu. Pierwszą minutę dobrze się broniliśmy, ale w drugiej minucie tego osłabienia groźne strzały oddali Sadłocha i Ahopelto, które obronił Murray. Po wyrównaniu sił na lodzie mecz się wyrównał, a obie drużyny grały uważnie w defensywie. W 30. minucie na ławkę kar został odesłany Heikkinen. Podczas okresu gry w przewadze Lundina próbowali pokonać Hitosato i Monto. W ostatnich pięciu minutach drugiej tercji mecz nabrał rumieńców. Najpierw w 36. minucie Marklund trafił w słupek, a w odpowiedzi Heikkinen przegrał pojedynek sam na sam z bramkarzem GieKSy. Dwie minuty później Murray z kłopotami obronił strzał Ackereda. Druga tercja zakończyła się także wynikiem bezbramkowym.
Początek trzeciej tercji należał do GieKSy, ale krążek po uderzeniach Michalskiego i Isakki minął bramkę Lundina, ale podobnie jak to było w poprzednich tercjach, z biegiem czasu mecz się wyrównał. W 50. minucie Murray obronił uderzenia Karjalajnen, Kowalówki i Sołtysa. Podobnie jak dwie poprzednie tercje, również trzecia zakończyła się wynikiem 0:0, a zatem o tytule Mistrza Polski rozstrzygnęła dogrywka.
Dogrywkę rozpoczęliśmy od dwóch niewykorzystanych sytuacji. Najpierw bliski pokonania Lundina był Koponen, a chiwlę później po uderzeniu Iisakki krążek minimalnie minął oświęcimską bramkę. W odpowiedzi Ackered trafił w obramowanie naszej bramki. Sytuacja ta była jeszcze sprawdzana na wideo. W 66. minucie groźnie strzelał Ackered, a chwilę później Murray uprzedził Sadłochę, który znalazłby się w sytuacji sam na sam. O tytule Mistrza Polski zdecydowała sytuacja z68. minucie, kiedy Kaleinikovas strzałem po dalszym słupku pokonał Murraya.
GKS Katowice – Re Plast Unia Oświęcim 0:1 (0:0, 0:0, 0:0 d. 0:1)
0:1 Mark Kaleinikovas (Elliot Lorraine) 66:21
GKS Katowice: Murray, (Kieler) – Delmas, Kruczek, Bepierszcz, Pasiut, Fraszko – Varttinen, Koponen, Iisakka, Monto, Lehtimaki – Wanacki, Cook, Smal, Michalski, Marklund – Lebek, Chodor, Hitosato, Maciaś, Kovalchuk.
Re-Plast Unia Oświęcim: Lundin, (Kowalówka R.) – Dyukov, Jakobsons, Sadłocha, Dziubiński, Kaleinikovas – Valtola, Uimonen, Ahopelto, Heikkinen, Karjalainen – Bezuska, Ackered, Kowalówka S., Lorraine, Denyskin – Noworyta, Łukawski, Wanat, Krzemień, Sołtys.
Artur
11 września 2012 at 16:10
Nesta Toruń ma młodszy skład Średnia wieku drużyny: 24,24 lat
GieKSa Średnia wieku drużyny: 25,17
Zaś najstarszy wiekiem a zarazem doświadczeniem jest tyski GKS oraz Sanok z którymi GieKSa już skrzyżowała kije
Do boju GieKSo zdobądź ród Kraka!!