W naszej analizie formacji po bramkarzach oczywiście przechodzimy do linii obrony.
Na lewej stronie defensywy komplet minut w lidze zgarnął Grzegorz Rogala. Do Katowic trafił ze Stargardu z łatką najlepszego lewego obrońcy 2. ligi. Jego przygoda z GieKSą nie zaczęła się jednak zbyt dobrze, bo już w pierwszych minutach pierwszego meczu to po jego błędzie rywal stworzył sobie dogodną okazję strzelecką. Z czasem było jednak już tylko lepiej. Oczywiście raz na jakiś czas zdarzył się błąd w defensywie, ale prezentował równy, solidny poziom. Przez 1800 minut na boisku tylko trzykrotnie został ukarany żółtą kartką. Mimo sporej aktywności w ofensywie, która przełożyła się na 15 strzałów na bramkę rywala, dopiero w przedostatnim meczu zdołał pokonać bramkarza. Zdecydowana większość jego strzałów była jednak z bardzo słabych pozycji i łącznie złożyło się to na tylko 1,1xG, więc jeden zdobyty gol jest sprawiedliwym wynikiem. Do asyst również długo nie miał szczęścia, ale między innymi podawał do Rogalskiego przy golu na 1:0 ze Stalą Stalowa Wola. Wydaje się, że największą bolączką tego zawodnika jest brak przyzwoitej prawej nogi. Nie można mieć żadnych zastrzeżeń do cech wolicjonalnych i motorycznych, a że zawodnik wciąż jest w wieku, w którym jego ,,prime-time” powinien być przed nim, to liczymy, że będzie w stanie na wiosnę dać jeszcze więcej.
Jeśli czegoś brakowało Rogali to… konkurenta. Drugim nominalnym lewym obrońcą w GieKSie jest Thomas Skiba. 18-latek z AMG w lecie podpisał z klubem profesjonalny kontrakt, ale ani razu nie pojawił się na boisku. W takiej sytuacji ciężko sobie wyobrazić, by dział sportowy GKS-u nie zastanawiał się nad sprowadzeniem zawodnika, który byłby w stanie realnie konkurować z Rogalą, a dla Skiby być może przewidują wypożyczenie do niższej ligi.
Aktualnie ciężko wyobrazić sobie nasz środek obrony bez Arkadiusza Jędrycha. Łącznie z Pucharem Polski to właśnie on spędził najwięcej minut na murawie ze wszystkich zawodników. Do kompletu zabrakło mu 43 minut – musiał zejść na początku drugiej połowy meczu z Elaną Toruń przez drobny uraz. Niezbyt mile widziany w składzie GieKSy po wiosennej rundzie, szybko wziął się za poprawę swojego wizerunku w oczach kibiców. Choć między innymi sprokurował rzut karny w Stargardzie, to całościowo jego grę w destrukcji spokojnie można ocenić na szkolną piątkę. Zdecydowanie najlepiej radzi sobie także z wyprowadzeniem piłki. Nie można nie wspomnieć o jego wyczynach strzeleckich. Dokładnie co drugi jego strzał kończył się golem, a jego łączne xG wyniosło 3,4. Choć liczba ta wskazuje na to, że miał trochę szczęścia – przypomnijmy, że strzelił 5 bramek – to jednak średnie prawdopodobieństwo zdobycia gola wynoszące 34% pokazuje, że on po prostu umie się znaleźć w dobrym miejscu. Wrażenie robi także tylko jedna żółta kartka.
Jego partnerem najczęściej był Radek Dejmek. 31-latek jest najstarszym zawodnikiem w kadrze GieKSy. Choć bardziej doświadczony, to raczej pozostawał w cieniu Jędrycha. Nie schodził poniżej pewnego poziomu, ale też nie błyszczał. Były momenty, że brakowało mu nieco chłodnej głowy. Nie jest również zbyt dobry w spokojnym wyprowadzaniu piłki od tyłu. Znacznie rzadziej dochodził także do strzałów – uderzał na bramkę rywala tylko 6 razy, a łączna wartość tych strzałów wyniosła 0,81xG. Udało mu się raz pokonać bramkarza rywali – ładną główką zdobył gola na Resovii. Póki co to, co prezentuje wystarczy, jednak młodszy już nie będzie i pewnych rzeczy po prostu już się nie nauczy i trzeba się zastanowić, czy będziemy w stanie pójść dalej z takim zawodnikiem w wyjściowej 11-stce.
Jeśli Dejmek nie mógł grać, to zastępował go Grzegorz Janiszewski. 23-letni defensor uzbierał 502 minuty w lidze i 120 w Pucharze Polski. Choć do GieKSy trafił w letnim okienku, to wydaje się być nie do końca sprofilowany pod to, czego od środkowego obrońcy wymaga taktyka Rafała Góraka. Nie było czuć zbyt wielkiej różnicy czy gra Dejmek, czy Janiszewski, bo podobnie jak jego starszy kolega, on również nie jest zbyt dobry w wyprowadzaniu piłki, a pod własną bramką zdarzają mu się momenty dekoncentracji. Mimo tej optycznie niewielkiej różnicy trener jednak zdecydowanie bardziej cenił doświadczonego Czecha, a Janiszewskiemu pozostała rola rezerwowego.
Na końcówkę meczu w Łęcznej oraz niemal całą drugą połowę z Elaną na boisku pojawił się Mateusz Broda. 19-latek bez żadnego doświadczenia na poziomie centralnym. O ile o jego debiucie ciężko cokolwiek powiedzieć, o tyle za mecz z Elaną trzeba dać małego plusa, bo wszedł za kontuzjowanego Jędrycha w ważnym kibicowsko meczu i nie spalił się. Zdarzyło się nawet, że trener Górak wolał wziąć na ławkę jego niż Janiszewskiego, co przyznał na konferencji prasowej. Trzymamy kciuki za dalszy rozwój.
Jeśli tylko mógł grać, to miejsce na prawej stronie należało do Kacpra Michalskiego. Było z początku nieco problemów z ofensywą, ale bardzo szybko dostosował się do nowej taktyki i nauczył się grać jak nowoczesny boczny obrońca. Motorycznie nie do zajechania, ambicja jest, charakter jest. Być może zawodnik z największym potencjałem z całej naszej kadry. Ma oczywiście jeszcze sporo do poprawy, ale nie widzę powodów, by nie miał się tego nauczyć. Jedną z tych rzeczy jest na pewno ograniczenie ilości otrzymywanych kartek – jest pod tym względem liderem, bo łącznie z Pucharem Polski otrzymał 10 żółtych kartek i jedną czerwoną. Oddał jeden strzał mniej od Rogali, ale uderzał z lepszych pozycji, dzięki czemu uzyskał 1,75xG. Przełożyło się to jednak na jedną bramkę.
Zbigniew Wojciechowski w lidze zastępował Michalskiego na prawej stronie, a w Pucharze Rogalę na lewej. Jest to zawodnik prawonożny, więc jego nomimalną pozycją jest jednak prawa obrona. Gra na lewej stronie pozwoliła mu w Stalowej Woli dwukrotnie zejść do środka i uderzyć ze swojej lepszej nogi, ale to praktycznie jedyny plus takiego grania przy wielu minusach. Szybki, wytrzymały, ale brakuje mu takiej pewności siebie, by pójść ,,na przebój” jak jego rówieśnik. Mógłby również nieco przybrać na masie. Czasami z ławki wchodził jako skrzydłowy. Szkoda, że jego okazja z meczu z Gryfem nie zakończyła się bramką. Łukaszem Piszczkiem prawdopodobnie nie będzie, ale może być solidnym ligowcem.
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
13.04.2023 Katowice
GKS Katowice – Odra Opole 1:3 (0:1)
Bramki: Jaroszek (55) – Piroch (26), Continella (74), Sarmiento (76)
GKS Katowice: Kudła – Wasielewski, Jaroszek, Jędrych, Repka, Rogala– Błąd (86. Ćwielong), Kozubal, Shibata (77. Mak), Marzec (86. Pietrzyk) – Bergier
Odra Opole: Haluch – Szrek, Piroch, Spychała, Kamiński M. – Kamiński W. (59. Continella), Niziołek, Galan, Antczak (78. Surzyn), Hebel (59. Sarmiento) – Czapliński
Żółte kartki: Marzec, Kozubal, Mak – W. Kamiński, Antczak, Continella, Czapliński
Sędzia: Piotr Urban (Warszawa)
Widzów: 5467
|
|
Kolejne spotkanie GieKSa rozgrywała przy Bukowej, tym razem w Katowicach zjawiła się Odra Opole. Mecz przy akompaniamencie głośnego dopingu rozpoczął się o godzinie 15:00.
Rafa Górak musiał dokonać dwóch zmian w swojej żelaznej wiosennej jedenastce. Kontuzjowanego Komora zastąpił Jaroszek, natomiast za pauzującego Kuuska pojawił się Shibata, który rozpoczął mecz na pozycji 6, a Repka został przesunięty na stopera. Mecz od pierwszych minut nie porywał, w jednej z pierwszych akcji ucierpiał zawodnik Odry, który dłuższą chwilę był opatrywany na murawie. Co ważne każde wyjście z piłką z własnej połowy bardzo mocno ożywiało trybuny, które wierzyły, że są w stanie wpłynąć na zespół głośnym dopingiem. Pierwszy groźny strzał oddali Trójkolorowi, po rzucie rożnym głową strzelił Repka, ale prosto w bramkarza, który pewnie złapał piłkę. Arbiter po chwili użył gwizdka i wskazał na przewinienie zawodnika gospodarzy. Było to pierwsze ostrzeżenie dla Halucha. W kolejnej akcji ponownie uderzył Repka zza pola karnego, ale nad bramką. W 18. minucie groźną stratę zanotował ten sam zawodnik na lewej stronie. Po szybkiej kontrze opolanie oddali strzał, ale piłka powędrowała daleko od bramki Kudły. W 26. minucie Odra przerwała passę 12 bramek z rzędu katowiczan. Po wrzuceniu piłkę w polu karnym i zamieszaniu najbardziej zorientowany był Piroch, który wpakował piłkę w okienko bramki. GieKSa dalej starał się grać swoje. W 33. minucie ładną dla oka kombinacyjną akcję na strzał zamienił Bergier, jednak ponownie w tym spotkaniu zabrakło precyzji. Odra miała w dalszej fazie dwa groźne strzały – z jednym Kudła spokojnie sobie poradził, ale drugi wypluł przed siebie, jednak naprawił błąd, wyjmując piłkę spod nóg nabiegającego rywala. W doliczonym czasie świetną akcję na lewej stronie rozegrali katowiczanie, ale ostatecznie podanie Rogali na niecelny strzał zamienił Błąd, a był już blisko bramki rywala.
Drugą połowę rozpoczęli ci sami zawodnicy z obu stron, trenerzy spokojnie podeszli w przerwie do korygowania swojego planu na to spotkanie. Po rzucie rożnym groźnie uderzył z ostrego kąta Repka, ale piłka nieznacznie minęła przeciwny słupek bramki. GieKSa starała się atakować, ale korzystając z prowadzenia regularnie i dość często kradli czas goście, leżąc na murawie po starciach. W 52. minucie Wasielewski doszedł do piłki na prawej stronie i dośrodkował spod końcowej linii, piłka przelobowała bramkarza, ale nie wpadła do siatki mimo dobrej rotacji. W 56. minucie po ogromnym zamieszaniu w polu karnym tym razem GieKSa zdobyła bramkę, piłka wręcz spadła pod nogi Jaroszka, a ten wpakował piłkę do siatki. Odra w drugiej połowie raczej nie zatrudniała Kudły, to katowiczanie mieli częściej piłkę pod nogą i raz po raz próbowali sforsować dobrze dysponowaną w tym dniu obronę gości. W 74. minucie po odbiorze na własnej połowie Kozubalowi piłki w dość agresywny sposób Odra wyprowadziła ten jeden atak w drugiej połowie, który doskonałym, technicznym strzałem zza pola karnego zamienił na bramkę Continella. Dwie minuty później po zagraniu na wolne pole sytuację sam na sam z ostrego kąta wykorzystał Sarmiento. Kudła popełnił błąd, był bardzo niezdecydowany przy wyjściu do piłki. Na Bukowej zapadła konsternacja po tych dwóch szybkich, mocnych ciosach. W 83. minucie Błąd, chcąc uspokoić grę, zagrał do Kudły tak, że piłka po koźle przelobowała naszego bramkarza, ale szczęśliwie nie leciała w światło bramki. Zamieszanie we własnym polu karnym w 88. minucie cudem wybronili gospodarze, których każda minuta oddalała od odrobienia dwubramkowej straty. Do końca doliczonego czasu gry żaden z zespołów nie stworzył okazji. Świetna seria GieKSy dobiegła końca.
13.04.2023, Katowice
GKS Katowice – Odra Opole 1:3 (0:1)
Bramki: Jaroszek (56) – Piroch (26), Continella (74), Sarmiento (76).
GKS Katowice: Kudła – Wasielewski, Jaroszek, Jędrych, Repka, Rogala – Błąd (87. Ćwielong), Kozubal, Shibata (77. Mak), Marzec (87. Pietrzyk) – Bergier.
Odra Opole: Haluch – Szrek, Piroch, Spychała, Kamiński M. – Kamiński W. (59. Continella), Niziołek, Galan, Antczak (78. Surzyn), Hebel (59. Sarmiento) – Czapliński.
Żółte kartki: Marzec, Kozubal, Mak – W. Kamiński, Antczak, Continella, Czapliński.
Sędzia: Piotr Urban (Warszawa).
Widzów: 5467.
Ostatnie spotkanie finałowe nie zawiodło nikogo. Obie drużyny prezentowały dojrzały hokej, o czym świadczy fakt, że w regulaminowym czasie gry nie obejrzeliśmy bramek i o tym, która drużyna została Mistrzem Polski, rozstrzygnęła dogrywka. W niej złotego gola zdobył Kaleinikovas zapewniając Re-Plast Unii Oświęcim tytuł Mistrza Polski w hokeju na lodzie.
Świadome wagi spotkania obie drużyny od początku starały się narzucić przeciwnikowi swój styl gry, jednak dobrze w obu ekipach spisywały się formacje defensywne. W 5. minucie Kaleinikovas i Dziubiński sprawdzili dyspozycję Murraya. W odpowiedzi Kovalchuk, który rozgrywał bardzo dobre zawody, dograł do Hitosato, lecz uderzenie Japończyka obronił Lundin. Z upływem czasu częściej przy krążku utrzymywali się katowiczanie, a oświęcimianie próbowali wyprowadzać szybkie kontry. Mimo prób Maciasia, Iisakki, Pasiuta po stronie GieKSy oraz Heikkinena, Ackereda, Denyskina i Dyukova po stronie Re-Plast Unii Oświęcim bramek w pierwszej tercji nie obejrzeliśmy. Natomiast równo z syreną za grę wysokim kijem do boksu kar został odesłany Marklund.
Drugą tercję rozpoczęliśmy od gry w osłabieniu. Pierwszą minutę dobrze się broniliśmy, ale w drugiej minucie tego osłabienia groźne strzały oddali Sadłocha i Ahopelto, które obronił Murray. Po wyrównaniu sił na lodzie mecz się wyrównał, a obie drużyny grały uważnie w defensywie. W 30. minucie na ławkę kar został odesłany Heikkinen. Podczas okresu gry w przewadze Lundina próbowali pokonać Hitosato i Monto. W ostatnich pięciu minutach drugiej tercji mecz nabrał rumieńców. Najpierw w 36. minucie Marklund trafił w słupek, a w odpowiedzi Heikkinen przegrał pojedynek sam na sam z bramkarzem GieKSy. Dwie minuty później Murray z kłopotami obronił strzał Ackereda. Druga tercja zakończyła się także wynikiem bezbramkowym.
Początek trzeciej tercji należał do GieKSy, ale krążek po uderzeniach Michalskiego i Isakki minął bramkę Lundina, ale podobnie jak to było w poprzednich tercjach, z biegiem czasu mecz się wyrównał. W 50. minucie Murray obronił uderzenia Karjalajnen, Kowalówki i Sołtysa. Podobnie jak dwie poprzednie tercje, również trzecia zakończyła się wynikiem 0:0, a zatem o tytule Mistrza Polski rozstrzygnęła dogrywka.
Dogrywkę rozpoczęliśmy od dwóch niewykorzystanych sytuacji. Najpierw bliski pokonania Lundina był Koponen, a chiwlę później po uderzeniu Iisakki krążek minimalnie minął oświęcimską bramkę. W odpowiedzi Ackered trafił w obramowanie naszej bramki. Sytuacja ta była jeszcze sprawdzana na wideo. W 66. minucie groźnie strzelał Ackered, a chwilę później Murray uprzedził Sadłochę, który znalazłby się w sytuacji sam na sam. O tytule Mistrza Polski zdecydowała sytuacja z68. minucie, kiedy Kaleinikovas strzałem po dalszym słupku pokonał Murraya.
GKS Katowice – Re Plast Unia Oświęcim 0:1 (0:0, 0:0, 0:0 d. 0:1)
0:1 Mark Kaleinikovas (Elliot Lorraine) 66:21
GKS Katowice: Murray, (Kieler) – Delmas, Kruczek, Bepierszcz, Pasiut, Fraszko – Varttinen, Koponen, Iisakka, Monto, Lehtimaki – Wanacki, Cook, Smal, Michalski, Marklund – Lebek, Chodor, Hitosato, Maciaś, Kovalchuk.
Re-Plast Unia Oświęcim: Lundin, (Kowalówka R.) – Dyukov, Jakobsons, Sadłocha, Dziubiński, Kaleinikovas – Valtola, Uimonen, Ahopelto, Heikkinen, Karjalainen – Bezuska, Ackered, Kowalówka S., Lorraine, Denyskin – Noworyta, Łukawski, Wanat, Krzemień, Sołtys.
