W piątek rozegrałem dwa dramatyczne mecze na stole piłkarzyków, raz przegrywając mimo prowadzenia już 5:0, za drugim razem mimo prowadzenia 9:7. I przyznam szczerze, że nic w pracy mnie tak dawno nie wkurzyło, jak te porażki. Bo czy to piłkarzyki, czy podwórkowe granie — nic tak nie cieszy, jak zwycięstwa i nic tak nie irytuje, jak przegrane.

Tym bardziej dziwi mnie fakt, że tak mało osób zgromadził na trybunach mecz z Legionovią. Z kim wygrywać jak nie z drużyną, która do tej pory zdobyła zaledwie trzy punkty w ośmiu kolejkach? Oczywiście niejednemu z nas kołatało w głowie, że Bukowa nieraz jawi się jako idealne miejsce na przełamanie, no ale… Bez przesady. Szanse na zwycięstwo były spore. Szkoda, że nawet część ze stałych bywalców naszego stadionu odmówiła sobie przyjemności odczuwania i celebrowania radości z goli dających zwycięstwo i na trybunach zasiadło tylko półtora tysiąca osób. A tymczasem dobrze smakowała ta wygrana z Legionovią, zwłaszcza odniesiona po bramkach strzelanych w samej końcówce. Fajnie się patrzyło na radość piłkarzy, która była chyba nawet większa niż na trybunach.

Doping w sobotę był niezły i przechodził w bardzo dobry po zdobywanych bramkach. Zabójcza końcówka meczu w wykonaniu naszych piłkarzy sprawiła, że część GieKSiarzy śpiewała dalej nawet wychodząc ze stadionu i na parkingu pod nim. Pozytywnie! Za niecałe dwa tygodnie czeka nas dwumecz poznański — dwie potyczki z drużynami ze stolicy Wielkopolski w ciągu czterech dni. Obyśmy się spotkali wtedy w większym gronie.

Wart pokreślenia jest fakt, że klub bardzo celebruje stulecie Powstań Śląskich. Całkiem ciekawie i szeroko jest to rozwiązane — od koszulek z tematycznym motywem skrzydeł, przez po rozdawanie vlepek i smyczy z powstańczym motywem po sierpniową wizytę piłkarzy w Muzeum Powstań Śląskich w Świętochłowicach. Ciekawe, czy akcja będzie trwała aż do 100. rocznicy ostatniego powstania, czyli do 2021? I w której lidze będzie wtedy GKS? 

Podsumowanie:
Oprawa: brak
Frekwencja: 1501
Goście: 0
Wydarzenia: brak