Dolcan to kolejna ekipa która nie wzbudza u nikogo większego ciśnienia, mecz z kolejnym klubikiem posiadającym garstkę zagorzałych kibiców jako jedno seonowa atrakcja w naszej klasie rozgrywkowej mógł by się cieszyć powodzeniem, ale gdy trzeba na taki mecz jechać po raz wtóry to chętnych jakby ubywa. Na szczęście o naszych wyjazdach na przedmieścia stolicy nie da się powiedzieć tego że były one „bez historii”, zawsze było ciekawie stąd też perspektywa wyjazdu do Ząbek nabiera nieco rumieńców a gdy dodać do tego fakt, że jedziemy tym razem na praktycznie nowy stadion, którego jeszcze „nie widzieliśmy” to eskapada zapowiada się naprawdę ciekawe. Przejdźmy jednak do opisu rywala, klub powstał 1927 roku pod nazwą Ząbkowia, pod taką też nazwą też funkcjonował do wojny światowej, wraz z nastaniem komunizmu przyszedł czas odgórnie przydzielanych nazw , Ząbkowia stała się Budowlanymi a przez krótki okres czasu klub nosił dość niewdzięczną nazwę Beton-Stal, w końcu jednak powrócono do nazwy Ząbkowia, jednakże wraz z przyjściem „kapitalizmu” i nowego sponsora który przejął pieczę nad klubem przyszła kolejna zmiana nazwy tym razem na obecną Dolcan – którą klub nosi od 1994 roku. Kibice nazwę zaakceptowali, używając niejednokrotnie jednak także starej. Akceptacja nazwy Dolcan jakoś specjalnie nie dziwi gdyż to pod nią klub zaczął osiągać sukcesy i to na klubie o nazwie Dolcan wychowało się obecne pokolenie kibiców, zapewne wielu czytelników ów fakt przyjmie z pogardą, ale czy sytuacja była by inna gdyby nazwę nadano kilkadziesiąt lat wcześniej – tak jak Elanie czy Stomilowi? Kibice z Torunia i Olsztyna nie wyobrażają se dziś innych nazw dla swoich klubów dlaczego więc nie zaakceptować decyzji kibiców w Ząbkach, oczywiście sprawa miała by się inaczej gdyby nazwę zmieniać klubowi z tradycjami posiadającym kibiców wychowanych na innej nazwie, ale to już inna historia… Młyn w Ząbkach zaczął kształtować ledwie kilkanaście lat temu i od początku tworzyli go kibice warszawskiej Legii, dziś młyn na najlepszych, nie kolidujących ze spotkaniami CWKSu spotkaniach dochodzi nawet do 80-100 osób choć na ogół jest on mniejszy. W 2002 roku kibice z Ząbek utworzyli grupę o nazwie „Brovar Boys” która zajmowała się wszystkim aspektami kibicowania począwszy od ultraski aż po mocniejsze wrażenia o które jednak w okolicy trudno gdyż wszystkie okoliczne kluby to tak jak Dolcan, satelici Legii. Wyjątkiem jest oczywiście Polonia ale ta nie ma w Ząbkach żadnych wpływów. Wracając do BB 02, to wraz z wymianą pokoleń w młynie zmieniła się też nazwa „ekpiy” która dziś nosi jakże dźwięczną nazwę – mleczaki. Przez wszystkie lata działalności kibice z Ząbek dorobili się 3 zgód, pierwszą to najdłużej trwająca zgoda z Warszawską Olimpią, uważni obserwatorzy zresztą pamiętają jak jej flaga wisiała na którymś z meczów z nami, drugą zgodą jest Huragan Wołomin a trzecią Czeladzki Klub Sportowy, przyczyn zgody z Wołominem upatrywał bym w położeniu obu miejscowości oba miasta leżą na północno wschodnich peryferiach stolicy, kibice z obu miast pewnie nie raz wspólnie jechali na Legie i tak zawiązały się przyjaźnie którym dodatkowo sprzyja fakt gry Dolcanu w wysokiej klasie rozgrywkowej i nierzadkie odwiedziny miejscowego stadionu przez topowe ekipy jak my, Arka czy Zawisza. Powody zgody z CKSem też trudne do odgadnięcia nie są, Czeladzianie fanclubują Zagłębiu i to pewnie podczas spotkań Sosnowiczan z CWKSem powstały pierwsze znajomości. Jeśli chodzi o fan cluby samego Dolcanu to pewnie mało kto pomyślał by, że tak mała ekipa może posiadać FC w innych miastach, a jednak położone między Ząbkami a Wołominem miasto Kobyłka można za taki uznać. Podsumowując, mimo iż spotkanie z Dolcanem nie należy do hitów rundy to z pewnością tak ze względu na gospodarzy jak i klimat wyjazdowy warto do Ząbek się wybrać.
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
13.04.2023 Katowice
GKS Katowice – Odra Opole 1:3 (0:1)
Bramki: Jaroszek (55) – Piroch (26), Continella (74), Sarmiento (76)
GKS Katowice: Kudła – Wasielewski, Jaroszek, Jędrych, Repka, Rogala– Błąd (86. Ćwielong), Kozubal, Shibata (77. Mak), Marzec (86. Pietrzyk) – Bergier
Odra Opole: Haluch – Szrek, Piroch, Spychała, Kamiński M. – Kamiński W. (59. Continella), Niziołek, Galan, Antczak (78. Surzyn), Hebel (59. Sarmiento) – Czapliński
Żółte kartki: Marzec, Kozubal, Mak – W. Kamiński, Antczak, Continella, Czapliński
Sędzia: Piotr Urban (Warszawa)
Widzów: 5467
|
|
Kolejne spotkanie GieKSa rozgrywała przy Bukowej, tym razem w Katowicach zjawiła się Odra Opole. Mecz przy akompaniamencie głośnego dopingu rozpoczął się o godzinie 15:00.
Rafa Górak musiał dokonać dwóch zmian w swojej żelaznej wiosennej jedenastce. Kontuzjowanego Komora zastąpił Jaroszek, natomiast za pauzującego Kuuska pojawił się Shibata, który rozpoczął mecz na pozycji 6, a Repka został przesunięty na stopera. Mecz od pierwszych minut nie porywał, w jednej z pierwszych akcji ucierpiał zawodnik Odry, który dłuższą chwilę był opatrywany na murawie. Co ważne każde wyjście z piłką z własnej połowy bardzo mocno ożywiało trybuny, które wierzyły, że są w stanie wpłynąć na zespół głośnym dopingiem. Pierwszy groźny strzał oddali Trójkolorowi, po rzucie rożnym głową strzelił Repka, ale prosto w bramkarza, który pewnie złapał piłkę. Arbiter po chwili użył gwizdka i wskazał na przewinienie zawodnika gospodarzy. Było to pierwsze ostrzeżenie dla Halucha. W kolejnej akcji ponownie uderzył Repka zza pola karnego, ale nad bramką. W 18. minucie groźną stratę zanotował ten sam zawodnik na lewej stronie. Po szybkiej kontrze opolanie oddali strzał, ale piłka powędrowała daleko od bramki Kudły. W 26. minucie Odra przerwała passę 12 bramek z rzędu katowiczan. Po wrzuceniu piłkę w polu karnym i zamieszaniu najbardziej zorientowany był Piroch, który wpakował piłkę w okienko bramki. GieKSa dalej starał się grać swoje. W 33. minucie ładną dla oka kombinacyjną akcję na strzał zamienił Bergier, jednak ponownie w tym spotkaniu zabrakło precyzji. Odra miała w dalszej fazie dwa groźne strzały – z jednym Kudła spokojnie sobie poradził, ale drugi wypluł przed siebie, jednak naprawił błąd, wyjmując piłkę spod nóg nabiegającego rywala. W doliczonym czasie świetną akcję na lewej stronie rozegrali katowiczanie, ale ostatecznie podanie Rogali na niecelny strzał zamienił Błąd, a był już blisko bramki rywala.
Drugą połowę rozpoczęli ci sami zawodnicy z obu stron, trenerzy spokojnie podeszli w przerwie do korygowania swojego planu na to spotkanie. Po rzucie rożnym groźnie uderzył z ostrego kąta Repka, ale piłka nieznacznie minęła przeciwny słupek bramki. GieKSa starała się atakować, ale korzystając z prowadzenia regularnie i dość często kradli czas goście, leżąc na murawie po starciach. W 52. minucie Wasielewski doszedł do piłki na prawej stronie i dośrodkował spod końcowej linii, piłka przelobowała bramkarza, ale nie wpadła do siatki mimo dobrej rotacji. W 56. minucie po ogromnym zamieszaniu w polu karnym tym razem GieKSa zdobyła bramkę, piłka wręcz spadła pod nogi Jaroszka, a ten wpakował piłkę do siatki. Odra w drugiej połowie raczej nie zatrudniała Kudły, to katowiczanie mieli częściej piłkę pod nogą i raz po raz próbowali sforsować dobrze dysponowaną w tym dniu obronę gości. W 74. minucie po odbiorze na własnej połowie Kozubalowi piłki w dość agresywny sposób Odra wyprowadziła ten jeden atak w drugiej połowie, który doskonałym, technicznym strzałem zza pola karnego zamienił na bramkę Continella. Dwie minuty później po zagraniu na wolne pole sytuację sam na sam z ostrego kąta wykorzystał Sarmiento. Kudła popełnił błąd, był bardzo niezdecydowany przy wyjściu do piłki. Na Bukowej zapadła konsternacja po tych dwóch szybkich, mocnych ciosach. W 83. minucie Błąd, chcąc uspokoić grę, zagrał do Kudły tak, że piłka po koźle przelobowała naszego bramkarza, ale szczęśliwie nie leciała w światło bramki. Zamieszanie we własnym polu karnym w 88. minucie cudem wybronili gospodarze, których każda minuta oddalała od odrobienia dwubramkowej straty. Do końca doliczonego czasu gry żaden z zespołów nie stworzył okazji. Świetna seria GieKSy dobiegła końca.
13.04.2023, Katowice
GKS Katowice – Odra Opole 1:3 (0:1)
Bramki: Jaroszek (56) – Piroch (26), Continella (74), Sarmiento (76).
GKS Katowice: Kudła – Wasielewski, Jaroszek, Jędrych, Repka, Rogala – Błąd (87. Ćwielong), Kozubal, Shibata (77. Mak), Marzec (87. Pietrzyk) – Bergier.
Odra Opole: Haluch – Szrek, Piroch, Spychała, Kamiński M. – Kamiński W. (59. Continella), Niziołek, Galan, Antczak (78. Surzyn), Hebel (59. Sarmiento) – Czapliński.
Żółte kartki: Marzec, Kozubal, Mak – W. Kamiński, Antczak, Continella, Czapliński.
Sędzia: Piotr Urban (Warszawa).
Widzów: 5467.
Ostatnie spotkanie finałowe nie zawiodło nikogo. Obie drużyny prezentowały dojrzały hokej, o czym świadczy fakt, że w regulaminowym czasie gry nie obejrzeliśmy bramek i o tym, która drużyna została Mistrzem Polski, rozstrzygnęła dogrywka. W niej złotego gola zdobył Kaleinikovas zapewniając Re-Plast Unii Oświęcim tytuł Mistrza Polski w hokeju na lodzie.
Świadome wagi spotkania obie drużyny od początku starały się narzucić przeciwnikowi swój styl gry, jednak dobrze w obu ekipach spisywały się formacje defensywne. W 5. minucie Kaleinikovas i Dziubiński sprawdzili dyspozycję Murraya. W odpowiedzi Kovalchuk, który rozgrywał bardzo dobre zawody, dograł do Hitosato, lecz uderzenie Japończyka obronił Lundin. Z upływem czasu częściej przy krążku utrzymywali się katowiczanie, a oświęcimianie próbowali wyprowadzać szybkie kontry. Mimo prób Maciasia, Iisakki, Pasiuta po stronie GieKSy oraz Heikkinena, Ackereda, Denyskina i Dyukova po stronie Re-Plast Unii Oświęcim bramek w pierwszej tercji nie obejrzeliśmy. Natomiast równo z syreną za grę wysokim kijem do boksu kar został odesłany Marklund.
Drugą tercję rozpoczęliśmy od gry w osłabieniu. Pierwszą minutę dobrze się broniliśmy, ale w drugiej minucie tego osłabienia groźne strzały oddali Sadłocha i Ahopelto, które obronił Murray. Po wyrównaniu sił na lodzie mecz się wyrównał, a obie drużyny grały uważnie w defensywie. W 30. minucie na ławkę kar został odesłany Heikkinen. Podczas okresu gry w przewadze Lundina próbowali pokonać Hitosato i Monto. W ostatnich pięciu minutach drugiej tercji mecz nabrał rumieńców. Najpierw w 36. minucie Marklund trafił w słupek, a w odpowiedzi Heikkinen przegrał pojedynek sam na sam z bramkarzem GieKSy. Dwie minuty później Murray z kłopotami obronił strzał Ackereda. Druga tercja zakończyła się także wynikiem bezbramkowym.
Początek trzeciej tercji należał do GieKSy, ale krążek po uderzeniach Michalskiego i Isakki minął bramkę Lundina, ale podobnie jak to było w poprzednich tercjach, z biegiem czasu mecz się wyrównał. W 50. minucie Murray obronił uderzenia Karjalajnen, Kowalówki i Sołtysa. Podobnie jak dwie poprzednie tercje, również trzecia zakończyła się wynikiem 0:0, a zatem o tytule Mistrza Polski rozstrzygnęła dogrywka.
Dogrywkę rozpoczęliśmy od dwóch niewykorzystanych sytuacji. Najpierw bliski pokonania Lundina był Koponen, a chiwlę później po uderzeniu Iisakki krążek minimalnie minął oświęcimską bramkę. W odpowiedzi Ackered trafił w obramowanie naszej bramki. Sytuacja ta była jeszcze sprawdzana na wideo. W 66. minucie groźnie strzelał Ackered, a chwilę później Murray uprzedził Sadłochę, który znalazłby się w sytuacji sam na sam. O tytule Mistrza Polski zdecydowała sytuacja z68. minucie, kiedy Kaleinikovas strzałem po dalszym słupku pokonał Murraya.
GKS Katowice – Re Plast Unia Oświęcim 0:1 (0:0, 0:0, 0:0 d. 0:1)
0:1 Mark Kaleinikovas (Elliot Lorraine) 66:21
GKS Katowice: Murray, (Kieler) – Delmas, Kruczek, Bepierszcz, Pasiut, Fraszko – Varttinen, Koponen, Iisakka, Monto, Lehtimaki – Wanacki, Cook, Smal, Michalski, Marklund – Lebek, Chodor, Hitosato, Maciaś, Kovalchuk.
Re-Plast Unia Oświęcim: Lundin, (Kowalówka R.) – Dyukov, Jakobsons, Sadłocha, Dziubiński, Kaleinikovas – Valtola, Uimonen, Ahopelto, Heikkinen, Karjalainen – Bezuska, Ackered, Kowalówka S., Lorraine, Denyskin – Noworyta, Łukawski, Wanat, Krzemień, Sołtys.
1927
15 listopada 2012 at 19:15
Macie trochę stare informacje na nasz temat, zapewne zaczerpnięte z tej strony: http://www.fanatycy.warszawa.pl/ekipy/dolcan/.
Otóż dużo wspominacie o Legii z którą obecna ekipa Dolcanu ma jednak niewiele wspólnego. Główne grupy BB 02 i UZ 09 utożsamiają się obecnie tylko z Dolcanem, a Legię traktują raczej neutralnie. Oczywiście w młynie pojawiają się też tak zwani Dolcanowi Legioniści, ale nikt nie robi temu problemów. W Ząbkach istnieje grupa Legionistów ZL 11, ale nie ma ona nic wspólnego z Dolcanem, a jej członkowie wolą jeździć na mecze niedalekiego GKP Targówek. Co do fan clubów, na mecze jeździ dużo osób z lini kolejowej Tłuszcz – Warszawa Wileńska. Na meczu z Wami otwarta będzie nowa trybuna, a więc można spodziewać się dużo lepszej niż zawsze frekwencji.
To chyba byłoby tyle.
Do zobaczenia na meczu.
Z kibicowskimi pozdrowieniami kibic Dolcanu.
Michał
16 listopada 2012 at 10:13
To traficie na inaugurację nowej trybuny! 🙂 Do zobaczenia.