Spotkanie 26. kolejki między GieKSą, a Lechią było niewątpliwie hitem kolejki. Oba zespoły miały świetne serie zwycięstw i liderowały wiosennej tabeli pierwszej ligi.
Od pierwszych minut przy akompaniamencie kapitalnego dopingu katowiczanie ruszyli do ataków. Już w 3. minucie mocno wstrzelona piłka z lewej strony przez Rogale przemknęła przed Sarnavskim, który nie interweniował, ale niestety żaden z zawodników nie dołożył nogi, aby skierować futbolówkę do bramki. Chwilę później Kozubal z lewej strony w polu karnym uderzył minimalnie obok prawego słupka bramki Lechii. Dobrze w tej sytuacji był ustawiony Marzec i wydawało się, że będzie przecinał ten strzał, jednak ostatecznie brakło podjęcia decyzji. Po błędzie rywala w 13. minucie piłkę otrzymał Bergier i momentalnie odwrócił się w stronę bramki i uderzył, ale piłka przefrunęła nad bramką. W 17. minucie szybki atak na strzał głową zamienił Bergier, ale piłka leciała wprost w dobrze ustawionego Sarnavskiego. W tej akcji przy rozegraniu bez kontaktu z rywalem ucierpiał Marzec, ale po interwencji medycznej wrócił na boisko. Groźny kontratak przeprowadzili goście w 25. minucie, ale na połowie rywala pod bramką ucierpiał Repka i ostatecznie po wycofaniu piłki, arbiter zatrzymał grę, aby fizjoterapeuci mogli pomóc naszemu pomocnikowi. Komor zdziwił wszystkich w następnej akcji, kiedy od połowy minął kilku zawodników z Gdańska jak tyczki i rozpędzony wpadł w pole karne, ale staranował w ataku rywala i akcję zakończył faulem. W 35. minucie pierwszy strzał oddali gdańszczanie, jednak sporo niecelny. Wtedy też na Blaszoku została zaprezentowana ogromna oprawa „Ultras GieKSa”, która po chwili została zdjęta i mogliśmy podziwiać racowisko z dopiskiem „Granice przekraczać, za nic nie przepraszać”. Dym na niecałą minutę zatrzymał sportowe zmagania. W 45. minucie kibice odpalili świece dymne w barwach klubowych, a powstały dym zadomowił się na dobre przy Bukowej, zatrzymując doliczone przez arbitra cztery minuty na dobrą chwilę. Po wznowieniu gry świetnie zabrał się w kontrze z piłką Marzec, kończąc akcję mocnym strzałem w środek bramki, który Sarnavski wypiąstkował. Arbiter po chwili odesłał oba zespoły do szatni, a wśród fanów GieKSy na trybunach można było odczuć ogromny niedosyt, że nie zdołaliśmy zdobyć bramki.
Na drugą połowę żaden z trenerów nie zdecydował się na zmiany. Od pierwszych minut to goście ruszyli do przodu, ale brakowało im konkretów, aby chociaż oddać celny strzał na bramkę Kudły. Dośrodkowania również były przecinane przez zawodników ustawionych przy bliższym słupku. W 50. minucie nie był w stanie kontynuować meczu Marzec i była konieczna pierwsza zmiana w ekipie GieKSy. Dopiero po dwóch minutach Aleman pojawił się na boisku, zmieniając kontuzjowanego kolegę. W 54. minucie świetną piłkę dostał Błąd od Kozubala w pole karne, ale po złym przyjęciu musiał ratować się dograniem, które nie było najlepsze. W następnej akcji świetnie rozegrał akcję Rogala z Alemanem, ale obrońcy z trudem wybili kilkukrotnie piłkę z pola karnego. Równo po godzinie gry zakotłowało się w polu karnym GieKSy po dograniu z prawej strony Meny, ale ostatecznie obrońcy zażegnali niebezpieczeństwa. Tuż po tej akcji boisko opuścił Komor, co też było prawdopodobnie skutkiem urazu, którego nabawił się podczas solowego rajdu w pierwszej połowie. Mecz w drugiej połowie nie porywał, oglądaliśmy dużo drobnych przewinień, które bardzo mocno spowalniały zapędy obu zespołów. W 71. minucie dośrodkował w pole karne Kozubal poprawiając wcześniejsze zagranie z rzutu rożnego, a głęboko w polu karnym źle przyjął ją Aleman i piłka tylko spokojnie minęła linię końcową obok bramki Lechii. Bez dwóch zdań to była idealna szansa do oddania strzału. Dwie minuty później po ostrym faulu na rywalu Kuusk obejrzał bezpośrednią czerwoną kartkę. Pan Marciniak w pierwszej chwili pokazał żółty kartonik, ale zweryfikował sytuację na VAR i poprawił swoją decyzję. GieKSa musiała sobie od tego momentu radzić w dziesiątkę. Katowiczanie skupili się na defensywie i czekali na odpowiedni moment, ale gdy po kilku minutach odebrali piłkę i ruszyli do kontrataku, to stadion odlatywał – tak głośnego dopingu nie było dawno przy Bukowej. Piłkarze nabrali pewności po chwili i zaczęli atakować Lechię pressingiem, która ratowała się wybiciem w aut. Gdańszczanie przeprowadzili podwójną zmianę w 86. minucie, rzucając wszystko, co mają do ofensywy. Do końca regulaminowego czasu nie oglądaliśmy jednak znaczących groźnych ataków gości. GieKSa świetnie broniła i raz po raz napędzała szybkie ataki. W doliczonym czasie gry stadion odleciał, bo katowiczanie mocno zaatakowali i wpakowali piłkę do bramki z najbliższej odległości, a strzelcem był Jędrych. To było coś, czego fani przy Bukowej długo nie zapomną. Lechia jeszcze atakowała, ale wtedy katowiczanie grali już w 11, bo stadion kompletnie oszalał. Co za wygrana!
7.04.2023, Katowice
GKS Katowice – Lechia Gdańsk 1:0 (0:0)
Bramki: Jędrych (90).
GKS Katowice: Kudła – Wasielewski, Jędrych, Kuusk, Komor (61. Jaroszek), Rogala– Błąd (90. Shibata), Repka, Kozubal, Marzec (52. Aleman) – Bergier (90. Mak).
Lechia Gdańsk: Sarnavskyi- Olsson, Chindris, Zhelizko, Mena, Kapić (86. Fernandez), Kałahur, Bugaj (86. Koperski), Bobcek (69. Zjawiński), Khlan (69. Sypek), Neugebauer (60. D’Arrigo)
Żółte kartki: Jędrych – Zhelizko, Khlan, Koperski.
Czerwona kartka: Kuusk (74., brutalny faul).
Sędzia: Tomasz Marciniak (Płock).
Widzów: 5998 (komplet).
jeżyk
7 lutego 2020 at 09:07
Dziwi mnie ta fascynacja Górakiem. Budowanie oceny jego fachowości na podstawie gry w bardzo słabej II lidze i to mocnym składem raczej nie daje odpowiedzi pozytywnej. GKS zajmuje dopiero III miejsce w lidze w której powinien być dominatorem. Wszystkie ważne spotkania jak za poprzedników zostały spartolone a wiec nie widać wpływu tego fachowca na radzenie sobie z presja przez zespół. Ocenimy go po awansie do I ligi bo tam się zacznie prawdziwa gra i mojej ocenie on sobie tam nie poradzi
Dawid
8 lutego 2020 at 12:01
Nie zgadzam się z kolegą Jeżykiem. Uważam, że Górak jak najbardziej zasługuje na uznanie za rundę jesienną i pozbieranie tego zespołu z kolan. Jeśli ktoś pamięta pierwszy fatalny mecz sezonu u siebie ze Zniczem i porówna to z ostatnimi spotkaniami rundy jesiennej to niebo, a ziemia. Duża w tym zasługa trenera i nikt mi nie wmówi, że to z powodu „słabej” ligi, czy naszego „silnego” składu. Górak nie tylko odbudował graczy takich jak Błąd, Jędrych czy Woźniak, ale bardzo dobrze wkomponował zawodników nowych takich jak Kiebzak, Michalski, Rogala czy Rogalski. Paradoksalnie gracze, po których można było spodziewać się najwięcej tj. Wroński i Stefanowicz delikatnie mówiąc nie zachwycili. Jak dodamy do tego, że przez większość lub całą rundę trwała walka z kontuzjami niektórych graczy (Bronisławski, Dejmek) i z którego miejsca Górak podnosił drużynę otrzymamy odpowiedź czy zrobił dobrą robotę. Kolejna kwestia, na którą zwrócił uwagę Błażej, z którą ja się również zgadzam to styl grania. Tak, po stylu grania widać rękę trenera. Ostatnio doświadczałem tego za czasów trenera Nawałki u nas. Ta drużyna z całą pewnością ma swój styl i nawet w meczach, w których gubiła nieszczęśliwie punkty (Rzeszów, Pruszków) była lepsza od rywali, a to napawa optymizmem biorąc pod uwagę stratę punktów z początku sezonu. Mam tylko nadzieję, że ten styl i poziom gry drużyna utrzyma w rundzie wiosennej, a transfery Kurbiela i Bętkowskiego poprawią jeszcze skuteczność pod bramką rywali.
Irishman
9 lutego 2020 at 14:04
Zgadzam się, trener Górak wyjątkowo szybko z tej drużyny targanej ciągłymi zmianami trenerów czy kolejnymi rewolucjami kadrowymi zrobił dobrą, zgraną, rozumiejącą się drużynę.
Że niby mieliśmy być….. „dominatorem”??? 😀 😀 😀 Na początku rundy jesiennej to niektórzy obawiali się kolejnego spadku! 🙂
A wszystkie ważne spotkania graliśmy na wyjeździe co też mieć na uwadze.
Ale też spokojnie. Jest dobrze ale to wiosną walczy się o konkretne cele….. co już wiele razy przyrabialiśmy. W każdym razie póki co przesłanki do OSTROŻNEGO optymizmu niewątpliwie mamy. I OBY TAK ZOSTAŁO!
jeżyk
11 lutego 2020 at 14:29
Panowie co jest dobrze to że z bardzo dobrą kadrą jak na II ligę awans póki co jest wątpliwy. Ciekawe co by było gdybyśmy mieli kadrę na poziomie stalówki czy górnika Polkowice. Pogadamy za jakiś czas.